Kompresjoterapia w leczeniu przewlekłej choroby żylnej
Choroby układu żylnego – skala problemu
Choroby układu żylnego to zjawisko powszechne wśród ludzi. Szacuje się, że łagodne objawy PChŻ (przewlekłej choroby żylnej), czyli tzw. pajączki, występują u 80% populacji. Problem żylaków dotyczy ponad 60% ludzi, a 1-5% osób cierpi na zaawansowane stadia choroby – niewydolność żylną i owrzodzenia.
Występowanie tych schorzeń związane jest z predyspozycjami genetycznymi, jednak wpływ na ich objawy ma również tryb życia. Jedną z metod zapobiegania i leczenia jest kompresjoterapia. W dalszej części tekstu omówimy zalety tej terapii, jej wskazania, przeciwwskazania oraz metody stosowania.
Zalety kompresjoterapii
Pod pojęciem kompresjoterapii rozumiemy metodę leczenia oraz profilaktyki polegającą na stosowaniu ucisku. Ta małoinwazyjna metoda jest efektywna w leczeniu chorób układu żylnego: obrzęków limfatycznych, zakrzepicy żylnej czy żylaków.
Dzięki bandażowaniu lub regularnemu noszeniu produktów kompresyjnych, dobranych przez lekarza, ciśnienie śródmiąższowe w kończynach ulega zwiększeniu, co zapobiega gromadzeniu się płynu w dolnych partiach ciała. W rezultacie nie powstają obrzęki, a obwód kończyn nie zwiększa się.
W wyniku stopniowanego ucisku krew przemieszcza się do układu żył głębokich, co odciąża żyły powierzchniowe, zmniejszając dolegliwości bólowe oraz napięcie. Terapia ta przynosi także inne korzyści:
- Bezpieczeństwo: jest to metoda nieinwazyjna, nie wymagająca przyjmowania leków.
- Poprawa komfortu: zmniejsza ból i dyskomfort związany z chorobami układu żylnego.
- Leczenie żylaków: poprawia przepływ krwi w naczyniach, zmniejszając napięcie ścian naczyń.
- Przyspieszenie gojenia ran: lepszy dopływ krwi przyspiesza regenerację tkanek.
- Zapobieganie zakrzepom: stymuluje krążenie krwi, zapobiegając tworzeniu się zakrzepów.
Dla kogo zalecana jest kompresjoterapia?
Kompresjoterapia rekomendowana jest dla osób z dolegliwościami układu żylnego oraz tych, które zauważyły pierwsze objawy nieprawidłowej pracy żył. Metoda ta jest zalecana szczególnie dla:
- osób prowadzących siedzący tryb życia lub wykonujących pracę stojącą,
- osób z rodziną z historią PChŻ,
- sportowców i osób aktywnych fizycznie,
- kobiet w ciąży,
- pacjentów po zabiegach chirurgicznych,
- osób z objawami takimi jak: teleangiektazje, żylaki, obrzęki kończyn, owrzodzenia podudzi.
Warto rozpocząć kompresjoterapię już przy pierwszych oznakach zaburzeń pracy żył. Dla profilaktyki można zastosować wyroby uciskowe, takie jak pończochy czy kolanówki. W przypadku zaawansowanej niewydolności żylnej konieczne może być użycie bandaży uciskowych.
Przeciwwskazania do stosowania kompresjoterapii
Choć kompresjoterapia jest skuteczna, istnieją przeciwwskazania do jej stosowania, takie jak:
- aktywne zapalenie skóry i tkanki podskórnej,
- zapalenie tętnic kończyn dolnych,
- świeża zakrzepica żylna,
- neuropatia cukrzycowa,
- uczulenie na materiały wykorzystywane w terapii uciskowej.
Skuteczność kompresjoterapii
Kompresjoterapia jest skuteczna i przynosi zauważalne efekty. Aby jednak była ona właściwie przeprowadzona, niezbędne jest skonsultowanie się z lekarzem flebologiem, który dobierze odpowiedni produkt.
Kompresjoterapia kończyn dolnych
Tę formę leczenia stosuje się w przypadku wskazań flebologicznych i limfatycznych, z celem poprawy przepływu krwi i limfy w kierunku serca oraz likwidacji zatorów. Odpowiednio dobrany nacisk jest kluczowy dla skuteczności terapii.
O ile terapia ma charakter profilaktyczny, rekomendowane są wyroby uciskowe takie jak pończochy, podkolanówki czy getry. O wyborze odpowiedniego produktu uciskowego decyduje lekarz flebolog, po przeprowadzeniu badania USG Dopplera kończyn dolnych.
W zależności od objawów, stosuje się produkty uciskowe o wartościach 10 mm Hg – 50 mm Hg.